تقدیم به تنها تکیه گاهم مادر.......
نگاه سرخگین تو را، اشک پاک و زلالت را ستوده تر از هنر و زلالتر از آب می دانم
از آسمان آبی پاکتر، آنگاه که در دنیای خاطرات تو قدم بر می دارم تنها چهره
نور تو است که نورافشانی میکند و تنها نام متجلی تو است که تجلی می کند.
پس بمان ، بمان برای همیشه مادر
به پاکی دلت قسم که دل زتو نمی کنم
که تکیه گاه من تو ای در این حصار زندگی
به اوج دل نشاندمت به رهگذار زندگی
زمانه گر خزان شود تویی بهار زندگی
محتاج دعاتم مادر.........
یکشنبه ۴ مرداد ۱۳۹۴ | 21:30
گاهی گمــان نمـی کنـی و مـی شـود