کجایی الان پیش من نیستی
با کی لحظه هاتو رقم میزنی
همیشه بودم توو خیالت بگو
هنوزم توو رویام قدم میزنی؟
به اشکای دوریت سر میزنم
به اون گریه های دم ِ رفتنم
دلم لک زد اینجا واسه زندگی
کجایی بمیری یکم تو تنم
کجایی یکم درد ِ پاییزمو
با آغوش ِ مهرت سبکتر بشم
با عشقت تا ابرا بلندم کنی
که یلدا ترین ماه ِ آذر بشم
دلم تنگتر از گلوی توئه
نذار جون بده حرفای تو قفس
بذار بغضتو توو دلم بشکنم
بذار بازتر باشه راهه نفس
شبیهت شدم بس که آوردمت
توی واژه های خیال ِ خودم
شبیهم شدی توی دیوونگی
که گریه م گرفته بحال ِ خودم
نمیگم که برگردی و رد کنی
روزایی رو که بی تو تکرار شد
نمیگم ولی خود به خود واژه هام
ترانه ترین شکل ِ اصرار شد
جمعه ۱۷ اسفند ۱۳۹۷ | 22:46