درست مثل گوشی موبایلی که توی جیبمونه ولی یهو یادمون میره و هُرری دلمون میریزه که ای‌وای گوشیم کوووو ...!
درست مثل خودکاری که تو دستمونه ولی به خاطرش همه‌ی میز و کتاب و دفتر رو می‌ریزیم به هم و کلافه‌ی‌کلافه میشیم از نبودنش...!
درست مثل همه‌ی اینا میمونیم
یه وقت‌هایی ...!
یه آدم‌هایی!
یه کسایی!
یه چیزهایی!
بعضی وقت‌ها اونقدر بودنشون کنار ما ساده و ثابت و بدون منت هست که هیچ سنگینی خاصی روی ما نمیندازن ...!
اونقدر بدون ادا و اطوار و سیاست و دغدغه پا به پامون هستن که ما یادمون میره یکی کنارمونه، یکی باهامونه ...!
و اونوقت به شکل احمقانه‌ای دنبال کسی مثل اون می‌گردیم...
کلافه‌ی نبودنش میشیم...
غمگین میشیم...گلایه می‌کنیم و...
بعضی‌ها اونقدر بودنشون خوب و مطمئنه که وجودشون عادی میشه! هستن، ولی به‌مرور بودنشون رو فراموش می‌کنیم!
وزنشون رو به هیچ می‌گیریم!
درست مثل عینکی که ساعت‌هاست رو چشممونه ولی حواسمون نیست و به شکل احمقانه‌ای دنبالش می گردیم ...!
ای کاش #بیشتر_حواسمون_به_اطرافیانمون_باشه
گاهی گمــان نمـی کنـی و مـی شـود