بنام خداوند خورشید و ماه
که دل را بنامش خرد داد راه
خداوند هستی و هم راستی
نخواهد ز تو کژی و کاستی
اشعار ناب فردوسی
نمیرم از این پس که من زندهام
که تخم سخن را پراکندهام
پنجشنبه ۱ فروردین ۱۳۹۸ | 12:20
گاهی گمــان نمـی کنـی و مـی شـود