خرم بهـــــــار و بــاد بهـــاران دســــتگرد وان کشتزار خرم و بـُـستان دستگرد
گـُــلزار آن همیـــشه بهـــاری معطّرست از لاله های سرخ شهــیدان دستگرد
آیـــد بهــــار تا که به دیــــدار این دیــــــار خندد دوباره گل به گلســتان دستگرد
ریزد شـُــکـوفه از در و دیــوار باغهــــاش آن باد چون عبـــیر ، به ایوان دستگرد
گر بگــــذری ز ســـــاحل زاینــــده رود آن یابی دم مسیح ، ز بُــــستان دستگرد
نقاش روزگـار چه زیبــــا کشـــــیده است تصویر بیشــه زار و درختـــان دستگرد
از «پاچـــنار» آن چو گــُـذر میکـُــنی دمی بنشین کنار جوی و چنــــاران دستگرد
گیــرد قــــوام ریشـــــــه امکـــان زندگی با دست پینـــه بسته دهقان دستگرد
گاه ِ تلاش و کوشــش برزیگــــران ماست پائیـــز و نو بهار و زمســـــتان دستگرد
یاد آور زمـــانه ی پر شور کــــودکی است آن زنگ خوشنوای «دبستان دستگرد»
کوشـــــیـــده اند در پی ترویج معــــــرفت «انواری» و « وحید » و دبیران دستگرد
گــردیــده اند مایــــــه بس افتــــــخار هـا نام آوران صــاحب عنـــوانِ دســـتگرد
بس نکته ها که مانده ز سودائی اش بجا آن عارف فقــــیه و ســـخندان دستگرد
در آســــمان شعــــر و ادب دفتر « وحید » رخشان بود چو مهر درخـشان دستگرد
شــعــر « مهــــــنــدس » و غــزل آبـدار او چون در و گوهر است بدامــان دستگرد
طــبع لطـیف و ذوق « فریدون » درین دیار بس گل نشــانده در ادبستان دستگرد
گـُــلزار آن همیـــشه بهـــاری معطّرست از لاله های سرخ شهــیدان دستگرد
آیـــد بهــــار تا که به دیــــدار این دیــــــار خندد دوباره گل به گلســتان دستگرد
ریزد شـُــکـوفه از در و دیــوار باغهــــاش آن باد چون عبـــیر ، به ایوان دستگرد
گر بگــــذری ز ســـــاحل زاینــــده رود آن یابی دم مسیح ، ز بُــــستان دستگرد
نقاش روزگـار چه زیبــــا کشـــــیده است تصویر بیشــه زار و درختـــان دستگرد
از «پاچـــنار» آن چو گــُـذر میکـُــنی دمی بنشین کنار جوی و چنــــاران دستگرد
گیــرد قــــوام ریشـــــــه امکـــان زندگی با دست پینـــه بسته دهقان دستگرد
گاه ِ تلاش و کوشــش برزیگــــران ماست پائیـــز و نو بهار و زمســـــتان دستگرد
یاد آور زمـــانه ی پر شور کــــودکی است آن زنگ خوشنوای «دبستان دستگرد»
کوشـــــیـــده اند در پی ترویج معــــــرفت «انواری» و « وحید » و دبیران دستگرد
گــردیــده اند مایــــــه بس افتــــــخار هـا نام آوران صــاحب عنـــوانِ دســـتگرد
بس نکته ها که مانده ز سودائی اش بجا آن عارف فقــــیه و ســـخندان دستگرد
در آســــمان شعــــر و ادب دفتر « وحید » رخشان بود چو مهر درخـشان دستگرد
شــعــر « مهــــــنــدس » و غــزل آبـدار او چون در و گوهر است بدامــان دستگرد
طــبع لطـیف و ذوق « فریدون » درین دیار بس گل نشــانده در ادبستان دستگرد
شنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۷ | 10:46
گاهی گمــان نمـی کنـی و مـی شـود